-
Translate website
Aantal bezoeken aan de website.
tot januari 2024 106.474 bezoekers
123190
Welkom bij HenkopwegFacebook @henkopweg
Pelgrims routes
Recente tochten
2021 Tochten
Totaal aantal kilometers gefietst in 2021
2482 km;
——————————————————————————————————————-
Lange reizen, korte verhalen.
2021-05-07
Duiven- Velp- Lochem – Oldenzaal 83 km totaal
Het is nogal wat plannen om met de trein en de fiets naar Lochem te komen. Voor 9:00 uur mag ik niet met de fiets, vanwege de spits niet in de trein. Een oplossing is om van Duiven naar Velp te fietsen, want daar kan ik om 09:04 uur met de trein richting Zutphen. Om 08:00 uur vertrek ik uit Duiven, met volle bepakking, richting Velp. Reeds 8:45 uur ben ik bij het station. Inloggen en kijken waar ik in de fiets in de trein mag. Het is maar een kleinstukje naar Zutphen en dan overstappen op de ‘Blauwelijn’ richting Lochem. 09:54 uur in Lochem. het eerste stuk gaat door het Exelsebos noord van Lochem. In de berm staat een blauwbloempje. Ik ben er al voorbij als ik denk, wat is dat? Dus terug en een foto maken. Ik denk aan een wilde orchidee. Iets verder, een weiland vol met Pinksterbloemen. Ook foto’s maken. Dat schiet niet op, Wel prachtige kleuren.
Paalcamperen
Exel is een klein gehucht met vroeger een zalencentrum. (vroeger kan ik daar voor mijn werk bij de jagersvereniging om reeën geweien te keuren voor de geweien tentoonstelling) Het is nu chineesrestaurant ‘Chinees in het groen’. Tijden veranderen. Nu kom ik door het weidegebied en daar moet ik langs het Hazendiekske. Bij ijsbaan een plek zijn, waar je vroeger mocht ‘Paalkamperen’ . Er staan nog steeds picknick tafels, maar de pomp is afgesloten en het bordje paalkamperen is weg. Toch wil nog een keer daar mijn tentje voor een nacht opzetten.
Bij een oude boerderij maak ik foto’s van de waterput voor het huis. Er staat ook een ouderwetse hefboom met een emmertje er aan, om het water ’te putten’. Maar wie weet dat nog hoe dat vroeger ging, toen men nog geen waterleiding had.
Over de snelweg A1 kom ik bij het veengebied de Borkeld. Bij de huizen staan protestborden tegen windmolens in het gebied. Overal onderweg zie je protestborden; tegen windmolens, tegen beperking van de boeren, tegen woningbouw etc. De Borkeld was het gebied waar de korhoenders van de Sallandse heuvelrug bij Holten soms heen trokken. (1980 -1986)heb ik korhoenderonderzoek gedaan op Sallandse Heuvelrug.
Door Rijssen is weer echt bewoonde wereld, maar ik wil verder richting Vriezenveen.
Buiten Vriezenveen staat een echte tank met driekleur. Gek! Bij de boerderij is niemand, dus vraag ik mij zelf of het goed is en zo fiets ik naar de Tank. Nog steeds niet duidelijk waarom die daar staat. Bij Almelo loopt een mevrouw afval uit de berm op te ruimen. Ik spreek haar aan of ze van een Go Clean-groep is. Nee, ze doet het omdat ze het zelf nodig vindt. Een leuk gesprek zomaar langs de weg en we delen info over Duiven en Almelo. Wat opvalt is dat afmetingen van de weilanden steeds groter zijn geworden. Afrasteringen zie je ook weinig meer en koeien in de wei ook haast niet, daarom ga ik fotograferen, omdat het zo zeldzaam is.
Op de Loohavenweg bij Saasveld kom ik een picknicktafel van boomstammen tegen. Wat bijzonder. Daar ga ik mijn avondeten koken. Gewoon langs de zandweg. Een boer op een tractor groet en kijkt vreemd. Blijkbaar nog nooit zoiets gezien.
Triest
Het is nog 10 km naar Oldenzaal en om 18:00 uur ben ik op het station en 18:32 (dus na de spits) met de fiets in de trein. Mijn fiets staat bij een bank tegen het stationsgebouw. Een meisje ca 17 jaar belt en ik kan alles horen. Ze praat gewoon door. We was bij haar moeder, en ik hoor dat de politie en sociaal werker haar adviseerden een tijdje bij moeder weg te gaan. Ze regelt het ophalen van haar medicijnen voor diabetisch en geeft iemand toestemming bij de apotheek om ze op te halen. In de trein vraag ik haar waar ze nu heen gaat. Ze heeft mensen in Drempt gebeld en daar mag ze een paar dagen heen. Ik hoor nog veel meer. Haar moeder geeft haar de schuld van haar scheiding. ik ben er nog heel lang mee bezig. Zo jong en al zoveel problemen. Het overschaduwd mijn hele mooie fietstocht. Kon ik maar meer voor haar betekenen!
——————————————————————————————————————
Voor de liefhebbers mijn reisverslag van dag 1 van en week fietsen in Nederland.
16 augustus 2021
Een vijf daagse tocht over de LF 4b (landelijke Fietsroute vanaf Arnhem naar Den Haag, Daarna de LF 01 Kustroute tot Beverwijk daarna de knooppunten route van de Stelling van Amsterdam. Vanaf Amsterdam de IJsselmeerroute tot Muiden en daarna vanaf Weesp knoppuntenroute naar Duiven. 554 km
Ik heb geen bepaald doel. Wel wil ik voorbij Utrecht komen. Het weer voor deze week is niet best en voor ik vanaf Duiven bij Arnhem ben heb ik al een flinke regenbui gehad. Probleem is dat ik te lang wacht met het aantrekken van regenkleding. Bij station Arnhem vind ik het eerst bordje van de LF 04b route naar Den Haag, nog 219 km. Dit is zeker geen rechte route maar een slingerende route langs mooi en bijzondere plaatsen. Via park Mariëndaal met de prachtige Groene Bedstee, kom ik in Oosterbeek langs de spoorlijn naar Utrecht. De route gaat via Park Hartenstein over het fietspad achter het Airborne Museum naar Doorwerth en Heveadorp met de prachtige oude arbeiders woningen met rieten daken. De woningen hoorden bij de Hevea rubberfabriek die hier ooit stond. Door de bossen kom je bij kasteel Doorwerth en dan slinger je weer naar Heelsum waar in september 1944 de Airborne troepen zijn geland voor de slag om Arnhem. Een simpel monument geeft de plaats aan. Via de Molenbeekbeek moet ik weer omhoog naar Renkum. Ik dacht dat ik de omgeving van Arnhem wel kende, maar nu zie toch leuke fietspaden en zo sukkel ik door naar Wageningen en de Grebbeberg bij Rhenen. Met zicht op de bijzondere kerk in Rhenen valt mij een Cuneraheuvel op. Volgens de legende was de heilige Cunera hier begraven en zijn er wonderen op deze plaats verricht.
https://www.opdeheuvelrug.nl/locatie/3280758124/cuneraheuvelhttps://visitrhenen.com/attracties…/cuneraheuvel
De volgende plaats is Amerongen bekent om de tabaksteelt van vroeger https://www.opdeheuvelrug.nl/…/138687…/tabaksteeltmuseum. , maar nu bezoek ik een oude begraafplaats aan de Rijksweg. Bij het wegrijden rij ik door het grind voor de poort en spontaan val ik om. Mijn hoofd, gelukkig met helm, knalt op de grond. Ik krabbel overeind en heb pijn in mijn nek en in de heupen. Niet over zeuren en weer fietsen naar Leersum. Toch blijft de pijn, maar het is goed te doen. Bij Leersum wil ik op een bankje bij kasteel Broekhuizen wat eten. Echter een groot deel van de eeuwen oude beuken liggen door stormschade van 18 juni 2021 schots en scheef over de laan en zijn afgeknapt. Wat een verwoesting die overal onderweg nog te zien is Dan maar verder naar Driebergen/Zeist. Soms is het moeilijk de aanwijs bordjes van de route te vinden en ga ik terug naar de laatste kruising. Soms staan de bordje in het gras op een klein paaltje. Na Zeist kom door het bos van Amelisweerd in Utrecht. Dan ben je direct weer in de wereld van fietsende studenten. Overal staan fietsen buiten bij studentenhuizen. Langs het Spoorwegmuseum en door het centrum kan ik de route naar de Oude Rijn goed vinden. De kilometerteller wijst al meer dan 110 km aan als bij Haarzuilen ben. Na Haarzuilen met het prachtige kasteel moet er in het weidegebied een camping zijn. Na 120 km ik ben bij camping Hazenveld in Kockengen en krijg een plek naast de schapenwei. De dieren kijken mij wat vreemd aan. Niet elke dag komt er iemand in gele kleding als buur zijn tentje opzetten. Na een douche en wat koken lig ik al om 21 uur op mijn slaapmat en maak een hele nacht vol tot 07 uur de volgende dag. De pijn in de nek is nog niet over, maar het had erger kunnen zijn.
Dinsdag 17 en woensdag 18 2021 augustus
Gisteravond ben ik om 21 uur mijn slaapzak in gegaan en dan merk je dat het lichaam een inspannende dag heeft gehad. Van kou of regen heb ik geen last in mijn 2 persoonstentje. Een ander probleem is kramp. Net als voetballers die een verlenging moeten spelen en dan kramp krijgen, heb ik dat ook. Mijn probleem is dat ik alleen in mijn tentje lig en niemand de voet kan buigen om de kramp weg te laten trekken. Door het been en de voet te strekken trekt de kramp wel weg. Ik slaap tot de volgende morgen om 07:00 uur. Het inpakken van al mijn spullen en het volhangen van de fiets met vier tassen, totaal zo’n 20 kg inclusief eten en drinken, duurt een uur. Vooral drinken is belangrijk. Nu is het zo dat je op elke begraafplaats wel water kunt halen.
Om 08:00 fiets ik over de Hollandse kade. Een heerlijk fietspad in de weilanden op weg naar Woerden. De LF route loopt door het centrum en daar bekijk ik het kasteel en de singels. Natuur had ik weer meer aandacht voor alle leuke dingen en mis het een bordje van de fietsroute. Gelukkig heb een GPS ontvanger op de fiets, waar de route op staat in een blauwe lijn. Ik ben al een flink stuk van de route en fiets in de richting van de blauwe lijn op de kaart. Waar ik ben weet ik niet, maar ik kom weer op de route langs de Oude Rijn richting Bodegraven. Het is soms een smal fietspad achter de huizen langs. Heerlijk rustig fietsen.
Het valt mij steeds meer op dat men overal in de bermen veldbloemenmengsels heeft gezaaid. Prachtige bloeiende bermen met veel insecten, in plaats van kaal kort gras. Nederland komt weer in bloei. Na Bodegraven verlaat ik de Oude Rijn richting Boskoop. Hier raak ik ‘in de knoop’ en de knooppunten route kwijt. Na enig heen en weer fiets zit op de juiste route naar Boskoop laag. Ik fiets over dijk waarvan de polder zeker acht meter lager ligt. Op de dijk ligt naast de weg een kanaal en dan zie je hoe laag het land ligt.
Bij het Zoetermeer bekijk ik nog eens de kaart en een goede camping richting Den Haag kan ik niet vinden. Vijf km verder ligt Zuidbuurt, waar ik vermoedelijk 2010 ook op een camping stond. Daar ga ik heen en krijg plek. Mijn regenkleding en andere spullen hangen in een container te drogen hangen. Het was weer een dag regenpak aan en uit en toch nat worden.
Woensdag 18 augustus fiets ik vroeg weg richting Den Haag. Via bossen van Wassenaar kom ik in Haag en fiets via het Haagse Bos naar Scheveningen. Toch maakt ik een klein uitstapje van de route af. In Duiven ontmoette ik bij van der Valk een man en vrouw uit Den Haag. Ze hadden een chocolaterie in de Hoytemastraat en ik zei, ‘daar kom ik volgende week langs op de fiets langs en haal dan wel een paar lekkere bonbons. Inderdaad het was een prachtige zaak met allemaal lekkere bonbons en heb dar vier bonbons gekocht. De eigenaar herkende mij nog en was verbaasd dat ik toch langs gekomen was. Zijn vrouw was niet aanwezig, maar die heb ik de groeten over gebracht.
In het centrum van Den Haag is het einde van de LF 04, daarna moet je naar Scheveningen om op de promenade op de kustroute naar Den Helder te komen. Het is een route door de duinen die ik eerder in 2010 van Den Helder naar Zeeuws-Vlaanderen fietste. Verdwalen kan bijna niet. Het was gelukkig droog weer en het was gezellig druk met fietsers en hardlopers. De kustplaatsen zoals Scheveningen, Katwijk, Noordwijk en Zandvoort zijn erg toeristisch met kermisattracties en casino’s. Niet echt mijn ding!
In Velzen Zuid is een Natuurcamping en dat werd mijn plek om te vernachten. Bijzonder was de ontmoeting met Adriaan uit Scheveningen. Adriaan had ook een tentje. Hij vertelde dat hij even een paar dagen weg moest. Hij had te lang thuis gewerkt. We kregen diepgaande gesprekken over geloof en de kijk op het leven. Zijn zus ging trouwen met een vrouw en hij moest een toespraak schrijven. Ik vertelde hem dat ik meer dan 400 huwelijken heb gesloten. Toen in 2001 ook het huwelijk voor mensen van het zelfde geslacht mogelijk was, heb ik direct een aantal huwelijken gesloten. Ik vertelde Adriaan dat mensen van het zelfde geslacht veel meer moeten doen om te trouwen, als mensen van verschillend geslacht. Die mensen hebben veel meer moeten overwinnen om tot een huwelijk te komen en we zouden dat beter moeten begrijpen. Adriaan kwam uit een katholiek gezin en daar was het toch niet zo gewoon. Onze gesprekken duurden tot het al geheel donder was en het gaf mij een heel goed gevoel. Toen we het over God hadden en ik zei dat het voor mij een ander woord voor ‘Goed’ is, verschilden we van mening. Voor mijn gevoel was Adriaan een heel goed mens! Adriaan bedankt voor het mooie gesprek. Dat maakt een fietstocht tot een onvergetelijk.
dag 3.
donderdag 19 augustus 2021
Ik moet nog weer denken aan het mooie gesprek met Adriaan gisteravond op de camping. Van de camping fiets ik naar de pont in Velsen. Daar heb ik een afspraak met een kennis om samen over te varen. Het klinkt wat vreemd maar Carla is pontwachter en mij zei dat beroep niets, maar als je denkt aan een brugwachter die een brug moet bedienen, dan weet je dat de pontwachter mensen op de pont laat overvaren.Het is al weer en aantal jaren geleden dat ik in Marbella wandelvakanties begeleidde. Carla deed daar mee als wandelaar en volgt mijn fietstochten op Fb. Het weerzien na jaren is hartelijk en aan de overzijde van het Noordzeekanaal bekijken we samen de nieuwe elektrische pont. De oude diesel-veerponten gaan verdwijnen. De pont vaart elke 20 minuten en bij het aanmeren wordt via een soort kleine draagarm contact gemaakt en wordt de pont in drie minuten weer op geladen voor de volgende overtocht. Zo wordt ook hier wat voor het milieu gedaan. Om verder op de route door Noord Holland te gaan moet ik een stukje zoeken. Ik zie de borden Zaandam dus volg ik die maar langs het Noordzeekanaal. Na een paar km kom ik bij de knooppunten-route van de Stelling van Amsterdam. Spontaan besluit ik verder te gaan op de knooppunten route langs de verdedigingswerken. Het is een heel rustige route. In totaal zijn er 45 forten om het gebied rond Amsterdam onder water te zetten en de vijand tegen te houden. Tegenwoordig heb je daar weinig meer aan want met vliegtuigen en parachutisten omzeil je de waterline. https://nl.wikipedia.org/wiki/Stelling_van_Amsterdam. Echt de forten bezoeken heb ik niet gedaan. In een magazijn was een vliegtuigmuseum, maar helaas dicht.In het buurtschap Busch en Dam staat bij een huis een boomstam de geheel beplakt is met spiegels. Dat is zo uitzonderlijk. Een foto waard. Nog geen kilometer verder, nabij Krommenie, ook in het buurtschap Busch en Dam, staat een kapel die geïnspireerd is op een middeleeuwse kapel die hier heeft gestaan https://nl-nl.facebook.com/1375568229426351/posts/2833376523645507/ Het is een grappig klein ding. De deuren staan open en binnen zitten 4 mensen binnen, waarvan ik het idee heb dat ze er bij horen. Als ik aanschuif blijken het wandelaars te zijn die een deel van de route lopen. We praten over fietsen en wandelen en het is echt gezellig in het vijf persoons kerkje. Ik mag nog wat foto’s van de wandelaars maken. Na het leuke kerkje kom ik in Wormerveer bij de Nauermaschevaart er is een trekpontje. Het druk met ca 10 personen, waarvan ik de laatste ben. Het is maar de vraag of er allemaal met de fiets oppassen. Het lukt om alle mensen en fietsen op het pontje te krijgen. De mensen die als eerste het pontje op gingen moeten nu het wiel draaien om het pontje naar de overzijde te trekken. Via Spijkerboor, waar ook een pontje is, wil ik bij een kennis in De Rijp op visite. Dick ontmoette ik op een fietstocht in 2014 in de buurt van de Rijp. Ik zat aan een picknicktafel met het hoofd op de tafel wat te soezen. Dick zag mij zitten en dacht dat ik niet goed was geworden en kwam terug. Ik was direct wakker en we kwamen aan de praat. Hij was gymleraar in Amsterdam geweest, maar had wel de nodige problemen en bleef dan maar tot de middag in bed liggen. Toen ik goed naar zijn verhaal luisterde kwam ik tot de conclusie dat de zin van het leven bij hem weg was. Hij vond ons gesprek zo waardevol dat hij zij adres op een briefje schreef met de tekst , ‘Het was gezellig en tot ziens. Nu zeven jaar later heb ik die wens ingelost. Moest er wel 10 km voor om fietsen, want het pontje in Spijkerboor was uit de vaart.Na enige zoeken vond ik de straat waar Dick woont en ik vraag iemand bij een auto waar ik het huisnummer kan vinden. Wat blijkt, ik stel de vraag aan Dick die mij direct herkende. Ik moest mee in huis. Zijn situatie was nog niet veel verbeterd. Maar ook nu was zijn gastvrijheid weer optimaal en praten we bijna 2 uur vol. Hij woont alleen en hij zei: ‘ Als ik hier morgen dood ga heeft men dat in de straat pas een paar manden later in de gaten.’ Hoe eenzaam kan een mens zijn en hoe blij was hij met mijn bezoek. Eten en van alles kreeg ik aangeboden, tot ik zei verder te willen fietsen. Dick is nog 5 km meegefietst om mij op de goede route te brengen. Al met al was het laat geworden en om 19:45 had ik geen camping gevonden. Vlak voor Broek in Waterland sta ik op de kaart te kijken en naast mij stopt een auto. Een man ( ca 50 jaar) vraagt of ik een camping zoek. Ik leg uit, dat in de buurt van Amsterdam een camping moet zijn, maar hij zegt: ‘Je mag wel bij ons bij de boerderij staan.Verbaast neem ik het aanbod aan. Naast de biologische zorgboerderij staat een Zaans-gebouw voor vergaderingen. Wegens corona is het al meer dan een jaar niet in gebruik. Niels heet de boer, hij zegt:’ Binnen zijn wc’s en een bar, waar je koffie kunt maken. Wil je binnen op zolder slapen, dan mag dat ook. Ik vraag wat het kost: ‘Niets’, zegt Niels. Wat een gastvrijheid. Het bestaat. Ik zet men tentje naast het gebouw en de broer van Niels komt even kijken en laat mij de boerderij zien. 150 koeien en 115 ha weidegrond. Ik voel mij een bevoorrechte gast met een tentje, eigen wc’s, en koffiebar. En dat alles spontaan aangeboden. Deze nacht regent het weer pijpensteeltjes. Ik lig lekker in mijn tentje in de dozen slaapzak. Goede nacht.